- əhya
- is. <ər.> klas.1. Diriltmə, canlandırma, oyatma; dirilmə, canlanma, oyanma. Nola gər əmvatü əhya versə sübhün dəmləri; Zikri-ləlindir, kim eylər dəmbədəm təkrar sübh. F..2. məc. Yenidən həyat vermə, bərpa etmə, abadlaşdırıb şənləndirmə, canlandırma. Əhya etmək – yenidən həyat vermək, canlandırmaq, bərpa etmək, abadlaşdırıb şənləndirmək. Biz behiştə bərabər olan vətənimizin şərafətini əhya etməliyik. M. F. A.. // Vücuda gətirmə, təsis etmə.3. din. Dindar müsəlmanların gecə sübhə kimi ibadətlə məşğul olması. Əhya gecələri. – Orucluq ayının <ramazanda> 19, 21, 23-cü günlərinə əhya axşamı və ya sadəcə əhya deyərdilər. H. S.. Əhya gecəsi olduğu üçün, əsil möminlər . . başlarına Quran qoyub dua oxumaqla səhəri açmaq niyyətində idilər. B. T..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.